- 'Mijn dochter had een flink tegenvallende CITO-entree-score. Ik ben bang dat ze volgend jaar naar een lager niveau zal gaan dan waar wij denken dat ze op haar plek is.'
- 'Op de basisschool ging het allemaal zo gemakkelijk voor hem, het lijkt nu wel of er zand in de motor gekomen is. De cijfers gaan achteruit, en in plaats van dat hij harder gaat werken doet hij praktisch helemaal niets meer voor school. En, hij wil niet hebben dat wij er met hem over praten, terwijl ook wij de gevolgen ervaren omdat de sfeer in huis hieronder lijdt...'
- 'Op het oudergesprek voor onze dochter heeft de mentor aangegeven dat hij vermoedt dat ze meer kan, maar dat ze het telkens niet laat zien op het moment dat het eropaan komt. Wat kunnen we hieraan doen?'
Zijn bovenstaande (of soortgelijke) situaties herkenbaar? Wij bij Helios hebben ervaring met begeleiding hiervan.
Bij studiecoaching wordt primair gewerkt aan persoonlijkheid (motivatie, zelfinzicht, discipline, veerkracht) en tevens voor een deel aan wat wij noemen hulpmiddelen (planning en organisatie).
Dat kan middels protocollen (bijvoorbeeld de methodiek “Zelf Plannen”), maar meestal wordt gebruik gemaakt van elementen uit de cognitieve gedragstherapie, provocatief coachen en een flinke dosis humor.
Protocol “Zelf Plannen” wordt bijvoorbeeld ingezet bij AD(H)D. Het wordt gebruikt als kapstok en richtsnoer, niet als keurslijf. Het is met name de ervaring van de coach die een rol speelt bij het succesvol doorlopen van een dergelijk traject. “Zelf Plannen” wordt ook wel gebruikt zonder dat er sprake is van een diagnose.
Vaak zijn er overtuigingen ontstaan die de inzet en daarmee de resultaten belemmeren. Deze overtuigingen worden tijdens de coaching bevraagd en door de leerling zelf voorzien van alternatieve gedachten die een ander gevoel, gedrag en resultaat tot gevolg zullen hebben. Ook speelt humor en speelsheid hierbij een grote rol. Onze overtuiging is dat als iemand diep van binnen echt wil, het ook gaat lukken (zelfs als daar nu nog een dikke deken van schijnbare onwil of desinteresse overheen ligt).
Investeringen
Van jou vragen wij allereerst vertrouwen. Vertrouwen dat het wijs is om het kind weer regie over zichzelf te laten nemen. Dat zal je opleveren dat je kind weer beter gaat functioneren. Op z’n minst levert het op dat je niet meer de verantwoording hoeft te dragen voor de (gevolgen van) de keuzes die je kind wil maken, zodra het zich bewust is van die keuzemogelijkheid en de verantwoording daarvoor wil dragen.
In een deel van de gevallen worden deze trajecten door de gemeente vergoed. Dat geldt bijvoorbeeld bij die kinderen waarbij een stoornis als AD(H)D is (of wordt) vastgesteld: het is dan een geïndiceerde behandeling. Vraag dit na!